προσαναρριπίζω

Α

1. αναρριπίζω επί πλέον

2. μτφ. αναζωογονώ κάτι επιπροσθέτως («τὸν πόθον... προσανερρίπισε λόγια τὰ χρησθέντα», Φίλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἀναρριπίζω «κάνω αέρα, αναζωπυρώνω»].